اسید سولفوریک یکی از پر مصرف ترین مواد شیمیایی در صنعت میباشد و به گونه ای است که مقدار مصرف اسید سولفوریک در یک کشور معیاری برای صنعتی و پیشرفته بودن یک کشور میباشد. مهمترین بخش کارخانه های اسید سولفوریک راکتور آن میباشد که دارای کاتالیست پنتا اکسید وانادیوم میباشد. این کاتالیست از اکسیدهای فلزی وانادیوم، پتاس، سزیم تشکیل شده است که بسته به طراحی و حد مجاز گازهای خروجی این راکتورها طراحی شده و کاتالیست مخصوص آن بارگذاری میشود. 

برای تولید اسید سولفوریک روش ها و فرآیندهای مختلفی از جمله روش تماسی یا مرسوم، روش WSA یا تولید به روش اسید سولفوریک تر استفاده میشود که میتوان بر اساس خوراک ورودی به چند دسته تقسیم کرد از جمله به تولید اسید سولفوریک از گوگرد مذاب نام برد که مرسوم ترین روش میباشد روش دیگر تولید اسید سولفوریک از گازهای خروجی واحدهای متالورژیکی مانند مس و روی میباشد که گاز SO2 را به اسید سولفوریک تبدیل میکنن که برای این کار باید گاز ورودی کاملا شستشو شده و گرد و غبارها حذف شود. با توجه به این گرد و غبارها غالبا فرار کرده و فلزات سنگین و گازهای سمی فرار کرده و بر روی کاتالیستها نشسته و باعث غیر فعال شدن و همچنین این گرد و غبارها باعث بسته شدن بالای کاتالیستها شده که افزایش افت فشار را در پی دارد و بر روی بلوورها فشار زیادی وارد کرده و باعث افزایش مصرف برق میشود. در این راستا معمولا از کاتالیست گرد و غبارگیر (dust protective) استفاده میشود که شرکت هالدر تاپسو (Holder Topsoe) مخترع آن بوده و در ایران شرکت اسمارت کاتالیست (Smart Catalyst) توسعه داده شده که به نام گارد مطرح شده است و در اکثر کارخانه های اسید سولفوریک مورد استفاده قرار داده اند که باعث شده خاموشی های کارخانه به نصف کاهش پیدا کند و در نتیجه عمر کارخانه و کاتالیستهای دیگر نیز افزایش یابد و سود هنگفتی به کارخانه ای اسید در اصل خاموش نشدن برسد.

روش سوم تولید از اسید سولفوریک فاضل و ضایعاتی میباشد که در آن اسید سوفوریک به همراه گوگرد و یا مواد هیدروکربنی سوزانده میشود و تبدیل به گاز SO2 میشود و بقیه مراحل مانند کارخانه متالورژیکی میباشد و باید کاملا شستشو شود تا عناصر سنگین و گازهای سمی ماند آرسنیک، کلر و فلوئور به روی کاتالیستها نرود. در این کارخانه ها نیز باید از کاتالیست غبار گیر استفاده کنند. خوراک چهارم تولید اسید سولفوریک از هیدروژن سولفوره میباشد که با سوزاندن H2S گاز دی اکسید گوگرد تولید میشود و گاز حاصله بعد از رقیق سازی به راکتور انتقال داده شده تا اسید سولفوریک تولید شود. این روش بیشتر در پالایشگاهها و واحدهای کک سازی مرسوم میباشد.