هیدروکراکینگ که در اصل ترکیبی از دو فرایندهیدروژناسیون و  کراکینگ است بنابراین، هیدروکراکینگ با بهره گیری از یک کاتالیزور دوعاملی (فلزات گرانبها بسیار فعال برای هیدروژناسیون مانند پلاتین و پالادیم استفاده می شود) که بسیار مستعد به مسمومیت با ترکیبات سولفور دار است.بنابراین این فرایند به طور معمول توسط واحد هیدروتریتینگ به منظور حذف گونه گوگرد (بهمراه است. در حالی که کراکینگ کاتالیزوری یک فرایند رد کربن است، هیدروکراکینگ یک فرایند جذب هیدرزوژن است. بنابراین، برخی عوارض ناشی از نشست کک در طول فرایند هیدروکراکینگ جلوگیری می شود؛. با این حال، به طور معمول هر دو فرایند به منظور ارائه عملکرد مطلوب تری از محصولات با یک روش اقتصادی کارآمدتر است.

یکی از مهمترین مزیت های هیدروکراکینگ نسبت به کاتالیتیک کراکینگ بهره بردن از پالایش بیشتر مواد .رودی است..

هدف اصلی از هر دو فرایندکراکینگ است که به تولید هیدروکربن های اشباع سبک تر با وزن کمتر مولکولی از روغن های سنگین تر است. اما با توجه به این واقعیت که حلقه های آروماتیک تا زمانی که به طور کامل با هیدروژن اشباع نشوند نمی توانند ترک خورده شوند ،بنابراین فرآیند هیدروکراکینگ می تواند خوراک آروماتیک بیشتری را پالایش و به محصولات زنجیرهای سبک تر تبدیل کند..

یکی دیگر از تفاوت بین هیدروکراکینگ و ترک خوردگی کاتالیزوری شامل تغییرات آنتالپی است. در حالی که ترک خوردگی کاتالیزوری یک فرآیند گرماگیر است، هیدروکراکینگ یک فرآیند گرمازا است..

اگر چه فرآیند هیدروکراکینگ است مزایای متعددی نسبت به کراکینگ کاتالیزوری دارد، هیدروکراکینگ، در مقایسه، یک فرایند پر هزینه تر به دلیل مصرف دایم هیدروژن و کاتالیست به مراتب گرانتر نسبت به کاتالیست واحد کاتالیستیک کراکینگ (زیولایت)است. بنابراین، این فرایند به طور انحصاری استفاده نمی شود، ودر پالایشگاه معمولا با هر دو فرایند به منظور تولید عملکرد مطلوب تری از محصولات به کار گرفته می شود.