در سال 1901، آنالین و فابریک موفق به تولید کاتالیستی شدند که گاز دی اکسید گوگرد به تری اکسید گوگرد روی کاتالیست فعال پلاتین تبدیل می کردند که فوق العاده گران و نسبت به ترکیبات آرسنیک دار حساس به مسمومیت بودند.

در ادامه روند توسعه ی این کاتالیست شرکت باسف (BASF)  آلمان موفق به توسعه این کاتالیست با استفاده از اکسید فلز وانادیم شد که نسبت به کاتالیست قبل ارزانتر و مقاوم تر به ترکیبات سمی بود.

در طول جنگ جهانی دوم، دکتر هالدر تاپسو Haldor Topsøe  و دکتر آندرس نیلسن توسعه یک کاتالیزور اکسید وانادیوم اکسترود شده را برای استفاده در کارخانه های اسید سولفوریک دانمارک و سوئد توسعه دادند. در ادامه دکتر تاپسو نشان داد که مواد تشکیل دهنده فعال در کاتالیزور اکسید وانادیوم به عنوان مذاب در داخل خلل و فرج در  حامل سیلیکا متخلخل وجود دارد. دکتر تاپسو Topsøe و دکتر نیلسن همچنین کشف کرد که مروج قلیایی فلز مختلف مانند روبیدیم و سزیم به جای پتاسیم باعث افزایش فعالیت کاتالیست می شود. متاسفانه، کاتالیست سزیم دار تا سال 1988 روانه بازار نشد تا اینکه برای اولین بار توسط شرکت هالدر تاپسو به صورت صنعتی و در مقیاس بزرگ استفاده شد.

در سال 1976،شرکت  Haldor Topsøe A / S  برای اولین بار کاتالیست اکسترود شده به صورت حلقه  (Ring)  را کشف کرد که نسبت به  کاتالیزورهای استوانه ای سنتی چندین مزیت را فراهم می آورد. شکل حلقه باعث ایجاد سطح دسترسی بیشتر گاز در هر حجم کاتالیزور از استوانه شکل گرفته بود. افت فشار در سراسر بستر کاتالیست نیز به دلیل حجم فضای خالی بیشتر برای شکل حلقه کاهش می یابد.

توسعه بیشتر در اشکال کاتالیزور در سال 1984 رخ داد که شرکت Haldor Topsøe A / S معرفی کاتالیزور دیزی شکل یا ستاره ای  بود که با ایجاد دنده در سطح خارج از حلقه افت فشارکمتر و سطح بیشتر را برای گاز فراهم می کرد.

کاتالیست ها با اکسید وانادیم بالاتر

استاندارد کاتالیزور اکسید وانادیوم شامل حدود 6 تا 8 درصد وزنی اکسید وانادیوم می باشد. کاتالیزور اکسید وانادیوم دار با درصد بالاتر شامل 7 تا 9 درصد وزنی اکسید وانادیوم که برای استفاده در بستر های پایینی راکتور استفاده می شود به دلیل اینکه میزان به سزایی از گاز دی اکسید گوگرد تبدیل شده و در نتیجه میزان فعالیت بیشتری از جانب کاتالیست نیاز است تا میزان ناچیز باقی مانده را تبدیل کامل بکند.

کاتالیزورهای سزیمی

پیشرفت عمده ای  دیگر در زمینه کاتالیست اسید سولفوریک در سال 1988 با مقدمه ای از کاتالیزور سزیم دار رخ داد. بر خلاف کاتالیست های معمولی وانادیم دار کاتالیست های وانادیمی که با سزیم ترویج شده اند دما شروع واکنش کمتری نیاز دارند تا واکنش را شروع کنند. معمولا دمای شروع واکنش این کاتالیست ها برابر 380-400 سانتیگراد  است در صورتیکه کاتالیست های معمولی در دمایی برابر 420 درجه سانتیگراد  شروع به تبدیل می کنند. از این کاتالیست می توان حجمی معادل 25-50% از بستر اول را پوشانید.

همچینین از این کاتالیست می توان در بستر آخر واحد های تک جذبی  بهره برد، جایی که دمای پایین آغاز واکنش این کاتالیست باعث می شود تا نرخ تبدیل های بالا که عملا با  کاتالیست معمولی امکان پذیر نیست.

کاتالیست های محافظ در برابر گرد و غبار

این نوع کاتالیست که با قطری بین 20 تا 25 میلیمتر دارا میباشد باعث میشود که ظرفیت گرد و غبار را تا دو برابر افزایش دهد و این امر باعث شده تا خاموش و روشن کردن های پر هزینه کارخانه های اسید را به حدود نصف کاهش دهد. این محصول که اولین بار توسط شرکت هالدر تاپسو اختراع شد در اکثر کارخانه های متالورژیکی مورد استفاده واقع میشود.

در حال حاظر برندهای مختلفی در ایران و جهان در حال فعالیت برای تولید این نوع کاتالیست هستند که از جمله برندهای درجه یک هالدر تاپسو دانمارک TOPSOE و مونسانتو و کتکو Catco کانادا میباشد و در رده های بعدی شرکت باسف BASF و گسترش کاتالیست ایرانیان ICD و پس از آن نیز شرکت هندی سودکمی  Sude chemie میباشد و پس از آن شرکت های چینی قرار دارد که به ترتیب کیفیت و مدت زمان عمر کاتالیست و مقدار مورد نیاز به ازای یک تن اسید ذکر شده اند و در طراحی ها برای کمترین افت فشار و بهینه بودن هزینه ها شرکت های رده یک و دو پیشنهاد میشود.

برای کسب اطلاعات بیشتر و آگاهی از تجهیزات و کارخانه های مرتبط در حال فروش به قسمت آگهی های سایت مراجعه کنید یا با ما تماس بگیرید 09128309856